Het leven van Tom

Tom kent iedereen in Leeuwarden en iedereen kent Tom. Hij noemt zichzelf ‘een vreemde knakker, maar wel sociaal’. Hij is bijna altijd vrolijk en maakt veel contact. Op straat verkoopt hij zijn zelf ingekleurde mandala-kaartjes. Met de opbrengst vult hij zijn uitkering aan. Vooral om zijn dagelijkse ‘bolletje wit’ en ‘bolletje bruin’ te kunnen kopen, die hij deelt met vrienden. Hulpverleners zeggen dat hij schizofreen is. Maar daar is hij niet mee eens. ‘In een andere cultuur was ik waarschijnlijk een sjamaan.’